Pierwsze prace związane z budową linii rozpoczęto w 1898 roku. Ruch pasażerski na blisko 42-kilometrowej trasie między Wielichowem a Krzywiniem rozpoczął się 30 października 1900. Do miejscowości Ujazd pierwsze składy ruszyły dopiero 1 września 1901. Linia Ujazd – Wielichowo liczyła 13 km długości, jednak z powodu niskiego zainteresowania podróżnych już 1 maja 1903 roku zawieszono ruch pociągów, a wkrótce potem wystąpiono o zgodę na rozbiórkę torów i infrastruktury na odcinku Ujazd – Łubnica. 14 sierpnia 1905 roku zgodę otrzymano. Z chwilą uruchomienia w lipcu 1905 roku normalnotorowej linii Wolsztyn – Rakoniewice – Grodzisk Wlk. władze Śmigielskiej Kolei Powiatowej wystąpiły o koncesję na budowę nowej linii i jej eksploatację na trasie Wielichowo – Rakoniewice ze stacją styczną kolei normalnotorowej – Rakoniewice Wąsk. 1 sierpnia 1910 uruchomiono połączenie, a linia zbudowana została przede wszystkim z wykorzystaniem materiału torowego pochodzącego z rozbieranego w latach 1908–1909 odcinka Ujazd – Łubnica. Niestety, nowa stacja styczna nie wpłynęła znacząco na wzrost rentowności całej kolei. 5 stycznia 1919 po zdobyciu Wolsztyna przez powstańców wielkopolskich kolejka śmigielska przewiozła połowę Kompanii Krzywińskiej spod Rakoniewic i Wielichowa przez Śmigiel i Stare Bojanowo do Krzywinia. W czasie powstania kolejka była dla powstańców znakomitym środkiem szybkiego przerzutu oddziałów i zaopatrzenia. Intensywna eksploatacja nawierzchni torowej w okresie I wojny światowej oraz zaniechanie przez Niemców remontów doprowadziły do znacznego zużycia. Częste wykolejenia i naprawy drastycznie podniosły koszty eksploatacji. 7 czerwca 1923 powołana komisja stwierdziła, że stan torowiska nie pozwala na dalsze prowadzenie ruchu i 21 czerwca tegoż roku wojewoda poznański zarządził zawieszenie ruchu pociągów z dniem 7 lipca 1923. Ponowne uruchomienie kursowania składów na trasie Śmigiel – Stare Bojanowo Wąskotorowe nastąpiło we wrześniu 1923 roku, a do Krzywinia i Wielichowa w październiku. Było to możliwe dzięki przeprowadzonemu remontowi torowiska, na który pieniądze w kwocie 98 milionów marek polskich pozyskano zaciągając dług wśród obywateli powiatu. Pogłębiający się kryzys w okresie międzywojennym oraz spadek przewozów zarówno pasażerskich, jak i towarowych zadecydował o zawieszeniu z dniem 20 sierpnia 1931 kursowania pociągów pasażerskich między Starym Bojanowem a Krzywiniem.  Wybuch II wojny światowej przyniósł zmiany. Kolejka przeszła pod zarząd niemiecki. Zmieniono też oficjalną nazwę na Kreisbahn Schmiegel. Zarząd niemiecki dbał o kolejkę. W tym czasie zamówione zostały dwa nowe parowozy, przeprowadzono gruntowny remont wszystkich pozostałych oraz nawierzchni torowej i całej infrastruktury. W planach była nawet rozbudowa linii o 5 km odcinek łączący Krzywiń z Jerką i wybudowanie tam stacji Jerka Wąsk. będącej stacją styczną dla kolei normalnotorowej relacji Kościan – Gostyń, jednak plany te nigdy nie zostały zrealizowane. W 1944 roku niemiecki zarząd postanowił wznowić ruch na linii do Krzywinia, co związane było m.in. z dostarczeniem dwóch nowych parowozów. Walki toczące się w styczniu i lutym 1945 roku spowodowały poważne straty materialne. Polscy kolejarze udaremnili jednak wysadzenie przez Niemców dwóch nowych parowozów. Prace konieczne do ponownego uruchomienia przewozów podjęte zostały natychmiast po oswobodzeniu spod okupacji niemieckiej. W latach 1945–1947 kolejka funkcjonowała znów jako Śmigielska Kolej Dojazdowa. W tym okresie gwałtownie wzrastała ilość przewożonej masy towarowej. W 1952 roku rozpoczęto zmianę prześwitu toru z 1000 na 750 mm. celem ujednolicenia taboru. Przebudowę prowadzono od Rakoniewic w kierunku Śmigla i dalej do Krzywinia. Prace zakończone zostały dopiero w 1953 roku. Kolejny, gruntowny remont nawierzchni na całej kolei przeprowadzono w 1956 roku. Wprowadzono też wagony spalinowe dla przewozów pasażerskich w miejsce wysłużonych parowozów. W roku 1973 nastąpił definitywny koniec epoki parowozów. 1 czerwca 1973 zamknięto linię (i wkrótce rozebrano) Wielichowo – Rakoniewice z powodu małego zainteresowania zarówno przewozami pasażerskimi, jak i towarowymi. Kolejny odcinek Zgliniec – Krzywiń został wyłączony z ruchu 1 lipca 1979 roku, co umożliwiono w ten sposób budowę zbiornika wodnego. 27 maja 1990, wraz z wprowadzeniem nowego rozkładu jazdy PKP zamknęły 12. km odcinek Stare Bojanowo – Zgliniec. Jako ostatni, trasę tę 9 czerwca 1990 przejechał pociąg specjalny z cyklu Nostalgia za parą, zorganizowany przez Poznański Klub Modelarzy Kolejowych. Fizyczna likwidacja odcinka nastąpiła w pierwszej połowie 1994 roku. W 1998 roku kolej przewiozła 74 643 osoby i aż 51 284 t towarów, co praktycznie wyczerpywało jej możliwości przewozowe. W 1999 kolej przewiozła 72 024 osoby i 41 484 t towarów. W takim kształcie ŚKD dotrwała do 23 czerwca 2001. Tego dnia zawieszono kursowanie pociągów pasażerskich w związku z restrukturyzacją przedsiębiorstwa PKP. Dzięki zaangażowaniu władz lokalnych, mieszkańców oraz entuzjastów 24 stycznia 2002 ponownie uruchomiono regularne kursy. Kolejka kursowała na 23-kilometrowym odcinku Stare Bojanowo Wąskotorowe – Śmigiel – Wielichowo i funkcjonowała pod nazwą Śmigielska Kolej Dojazdowa jako pierwsza samorządowa kolej w Polsce. Początkowo uruchomiono aż 9 par pociągów rozkładowych między Starym Bojanowem a Śmiglem i 3 pary między Śmiglem a Śniatami. W ciągu trzech kwartałów 2009 roku przewieziono także ponad 16,6 tysiąca ton towarów, głównie węgla. 5 lipca 2009 uruchomiono pociąg Śmigielanin relacji Stare Bojanowo – Wielichowo – Stare Bojanowo, który kursował rozkładowo w niedziele lipca i sierpnia. 31 sierpnia 2009 nastąpiło zawieszenie ruchu pasażerskiego i całkowita likwidacja tego pociągu. Jednocześnie postępowała dalsza degradacja torowiska. W 2010 zamknięto odcinek Wielichowo – Śniaty i tym samym linia na wspomnianym odcinku stała się nieprzejezdna. W 2009 roku w związku z przejęciem przez samorząd terenów kolejowych, miasto Śmigiel zaczęło domagać się podatków od nieruchomości, co pogorszyło sytuację finansową kolei. 1 stycznia 2010 Stowarzyszenie Kolejowych Przewozów Lokalnych wycofało się z prowadzenia Śmigielskiej Kolei Dojazdowej, a infrastruktura została przejęta przez Zarząd Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Śmiglu. Część taboru została w kolejnych dwóch latach sprzedana, w tym dwie lokomotywy Lxd2 (326 i 338). Zarządca dysponuje taborem w postaci m.in. wagonów motorowych MBxd2-222 i MBxd2-226 oraz lokomotywy Lxd2-241. 11 listopada 2012 uruchomiono pociągi okolicznościowe na przejezdnym odcinku, między Śmiglem a Starym Bojanowem, oraz poza Nową Wieś Kościańską w kierunku zachodnim. Obecnie pociągi uruchamiane są okazjonalnie kilka razy w roku, przede wszystkim na zamówienie, a trasa jest następująca: