Na rozstaju dróg… inni mówią “na rozdrożu”.
A jeszcze inni (choć Tych jest o wiele mniej): “Tam gdzie rozgałęziają się światy”.
Takie miejsce w którym trzeba wybrać - gdzie sama topografia zmusza do decyzji - fascynowało ludzi od zawsze. Od tragedii antycznej, przez prozę J.Franzena, po najnowsze science fiction.
Ale rozgałęzienie ścieżek to nie tylko literatura. Nie tylko coś co dotyczy ludzkich losów.
Wedle najnowszych odkryć fizyki cały świat w każdym momencie jest na rozdrożu. W każdej sekundzie każda drobina materii wybiera jedną z wielu możliwych dróg, a każdy taki wybór powoduje rozdzielenie się świata na wiele równoległych linii czasu prowadzących do różnych przyszłości.
Brzmi jak SF, ale hipoteza wielu światów zaproponowana przez Hugh Everett’a w 1957 to jedna z równoważnych interpretacji mechaniki kwantowej. To w pełni uprawnione wytłumaczenie wykręcających mózg wniosków z eksperymentów takich jak eksperyment z dwiema szczelinami, gdzie elektron znajduje się w dwóch miejscach naraz i interferuje sam ze sobą tworząc mierzalny, namacalny, wynik - obraz prążków interferencyjnych.
Mechanika kwantowa pozwala nam wybrać: wolisz świat w którym rzeczy mogą znajdować się w dwóch miejscach na raz (interpretacja Kopenhaska), czy świat z którego w każdej mikrosekundzie wypączkowują miliardy potencjanych, ale równie realnych jak nasz, światów alternatywnych które interferują ze sobą (interpretacja wieloświatowa).
Tak czy inaczej, jak powiedział Arthur C. Clarke: świat jest nie tylko dziwniejszy niż sobie wyobrażamy. Jest dziwniejszy niż potrafimy sobie wyobrazić.
Zakończmy fragmentem z książki z serii “Autostopem przez Galaktykę” Douglasa Adamsa w którym jeden z bohaterów sugestywnie tłumaczy teorię wielu światów:
– Proszę nic mi nie mówić o przyszłości. Zwiedziłem ją całą. Spędziłem w niej pół życia. W przyszłości jest tak samo jak gdziekolwiek. Tak samo jak kiedykolwiek. Dzieją się takie same bzdury, jedynie w nieco szybszych samochodach i gorszym powietrzu.
– To tylko jedna z przyszłości. Pańska, jeśli się pan z nią pogodzi. Musi pan zacząć myśleć wielowymiarowo! W tej chwili we wszystkich możliwych kierunkach rozprzestrzenia się niezliczona liczba przyszłości! I w tej! I w tej też! Miliardy rozgałęziających się co chwila przyszłości! Z każdej pozycji każdego elektronu wypączkowują miliardy możliwości! Miliardy, biliony świetlanych, rozbłyskających wszystkimi kolorami tęczy przyszłości! Wie pan, co to oznacza?
– Obślinił pan sobie brodę.
– Miliardy, biliony nowych rynków!
– Rozumiem. Na których sprzeda pan miliardy albo biliony egzemplarzy “Autostopem”.
– Nie. – Harl szukał chusteczki, ale nie mógł jej znaleźć. – Proszę mi wybaczyć, ale to mnie zawsze tak emocjonuje... – Ford podał mu swój ręcznik. – Powodem, dla którego nie sprzedamy miliardów ani bilionów przewodników – powiedział Harl, wytarłszy sobie usta – są koszty. Zamiast tego sprzedamy miliardy albo biliony razy ten sam egzemplarz. Wykorzystamy wielowymiarową strukturę wszechświata i w ten sposób zmniejszymy koszty. Poza tym nie będziemy sprzedawać “Autostopem” autostopowiczom bez grosza przy duszy. Co to w ogóle był za idiotyczny pomysł! Wybrać sobie grupę konsumencką, która z definicji nie ma pieniędzy! Koniec z tym. W miliardach i bilionach przyszłości skoncentrujemy się na zamożnych podróżujących biznesmenach i ich uwielbiających urlopy żonach. To najbardziej radykalna, najdynamiczniejsza i najambitniejsza operacja handlowa w wielowymiarowej nieskończoności wszystkich możliwych prawdopodobieństw czasoprzestrzennych.
Tymczasem Ty jesteś na swoim rozdrożu we wsi Dąbrowica. Znajdź skrytkę i spisz podany na niej numer “A” - przyda się do rozwiązania kolejnej zagadki…