Gotycki słup graniczny z roku 1450 znajdujący się przy ul. Bohaterów Września w Biskupicach Radłowskich, w małopolskiej gminie. Jest to najstarszy i najlepiej zachowany tego rodzaju zabytek w Polsce.
Słup ustawiono przy średniowiecznym trakcie wiodącym z Radłowa do Opatowa; na granicy będących wtedy częścią dóbr biskupów krakowskich Biskupic Radłowskich i wsi rycerskiej Zabawa. Ustawiony został na polecenie kardynała Zbigniewa Oleśnickiego przy średniowiecznej "wielkiej drodze" prowadzącej z Radłowa do Opatowa na Powiślu dąbrowskim. Wioska Biskupice Radłowskie, należąca od wieków do krakowskiego biskupstwa, niejednokrotnie stawała do zatargów z pobliskimi wioskami należącymi do rycerstwa: Zabawą i Zdrochcem. Po pierwszym najeździe Tatarów na Polskę, między rokiem 1241 - 1242, bp. Wiesław z Kościelna, w lasach radłowskich osadził swoich braci, wbrew zakazom w przepisach prawa kanonicznego. Z upływem lat stali się oni chciwi tak bardzo, że chcieli zawładnąć całym lasem radłowskim i rościli sobie również pretensje do wsi Biskupice Radłowskie.
Słup został zbudowany w formie czworobocznego graniastosłupa ze ściętymi narożnikami, wykonano go z wapienia pińczowskiego. Nakryty kamiennym daszkiem z kulą na szczycie. W górnej jego części, w niszach na szerszych ścianach widnieją płaskorzeźby. Na przedniej ścianie wyrzeźbiono wizerunek Chrystusa na krzyżu. Pod krucyfiksem na trzech sąsiednich ścianach wygrawerowano minuskułą gotycką tekst w języku łacińskim:
Hoc signum verum clerum distinguit et hern
1450 may 4
co oznacza: Ten znak posiadłości duchowne rozdziela i pańskie. 1450 rok 4 maj.
U dołu znajduje się napis w języku polskim. Wynika z niego, że w czerwcu 1898 roku słup odnowiono z funduszu Crona oraz kosztem jego konserwatorów i państwa Małgorzaty i Józefa Schinzlów. Na bocznych ścianach wyrzeźbiono wizerunki Matki Bożej i św. Jana Ewangelisty, natomiast na tylnej ścianie herb jego fundatora – Dębno pod kapeluszem kardynalskim.
[Opis na podstawie: pl.wikipedia.org]