Kościół Chrystusa Króla i Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Rawiczu
24 marca 1638 r. Adam Olbracht Przyjemski uzyskał od króla Władysława IV przywilej na założenie na gruntach wsi Sierakowo miasta Rawicz. Zamieszkała w nim protestancka ludność niemiecka, uchodźcy z czasów wojny trzydziestoletniej. Przybyli głównie z Czech i Śląska. Bardzo powoli napływali Żydzi i katolicy.
Pierwszy kościół mógł krótko istnieć w Sierakowie już w XIII wieku, brak jednak na ten temat bliższych wiadomości. Mieszkańcy wsi, a później także katolicy Rawicza należeli do parafii św. Marcina w Łaszczynie. W 1660 roku Jan Opaliński sprowadził do miasta franciszkanów reformatów, a w 1673 roku ufundował klasztor i kościół św. Antoniego Padewskiego. Mieścił się na terenie obecnego więzienia, wejście do niego było od ulicy Klasztornej. Został spalony w 1707 r. przez Rosjan, a odbudowano go w 1732 r. z fundacji Katarzyny z Opalińskich Sapieżyny.
Konsekracja przez bpa Franciszka Rydzyńskiego nastąpiła 9 czerwca 1782 r. Od 1690 r. udzielano w tym kościele chrztów, od 1811 r. ślubów. W 1818 r. nastąpiła kasata klasztoru przez władze pruskie, a trzy lata później zamieniono go na więzienie. Kościół stał się wtedy jego kaplicą. W 1707 r. powstał szpital - przytułek katolicki (obok obecnej siedziby Policji), w XVIII w. istniała także szkoła katolicka. 13 stycznia 1837 r. ks. abp Marcin Dunin powołał w ramach parafii łaszczyńskiej „Wikariat Rawicki” obejmujący Rawicz, Dębno Polskie, Masłowo, Sierakowo i Szymanowo.
21 marca 1867 r. ks. abp Mieczysław Ledóchowski podniósł wikariat do godności samodzielnej parafii. Wtedy podjęto decyzję o budowie kościoła parafialnego. Postawiono go w latach1900 -1902. Projektantem rawickiego kościoła pw. Chrystusa Króla i Zwiastowania NMP, jest Alexis Langer. Jako architekta polecił go arcybiskup Florian Stablewski, wiedząc o jego dotychczasowych realizacjach. Charakterystyczną cechą jego projektów są wysokie, smukłe, monumentalne wieże, i taka miała być wieża wg pierwotnego projektu (ok. 100m).Obecna jej wysokość wynosi ok. 50m. Świątynia pw. Zwiastowania NMP była konsekrowana 5 maja 1907 r. przez biskupa Edwarda Likowskiego. 10 października 1961 r. dekretem prymasa Polski Stefana kardynała Wyszyńskiego kościół otrzymał drugie wezwanie - Chrystusa Króla. 22 maja 1993 r. arcybiskup Jerzy Stroba erygował w kościele kaplicę Wieczystej Adoracji.
Rawicki kościół został zbudowany na planie krzyża, ma nawę główną i dwie nawy boczne, wszystkie zamknięte ołtarzami. Jednym z najcenniejszych dzieł sztuki, które znajdują się w Rawiczu jest obraz nazywany Matką Boską Rawicką, namalowany w 1871 r. Z zachowanej korespondencji wynika, że autorem był malarz Carl Wohnlich, wywodzący się być może z artystycznego kręgu akademii sztuki w Monachium. Obraz znalazł się w Rawiczu dzięki staraniom Komitetu Katolickiego z księdzem proboszczem Antonim Gaertigiem i aptekarzem Wernerem na czele.
Pierwsze, tymczasowe, boczne ołtarze z 1902 roku nie satysfakcjonowały wiernych. Zlecenie na wykonanie nowego bocznego ołtarza południowego, około 1907 roku otrzymała firma Antoniego Szymańskiego z Pleszewa. Fundusze planowano uzyskać m.in. ze sprzedaży specjalnie wyemitowanych kartek pocztowych. Wydrukowano je w dwóch językach: po polsku i po niemiecku. Jest na nich widok kościoła oraz wizerunek Matki Boskiej Rawickiej.
W XIX w. ewangelicy stanowili ok. 70-80%, żydzi 10 -15%, a katolicy 10 -15% mieszkańców miasta. Wśród katolików 2/3 stanowili Niemcy, a 1/3 Polacy. To uzasadnia dwujęzyczność widokówek. Ciekawostką jest fakt, że abp Marcin Dunin powołując w ramach parafii łaszczyńskiej „Wikariat Rawicki”(13 stycznia 1837 r.), wyraźnie nakazał, by kazania głoszone były przemiennie po niemiecku i po polsku. Praktycznie dwie kolejne niedziele „należały” do katolików niemieckich, potem jedna do Polaków. Ołtarza w okresie emisji widokówek nie postawiono.
Obecny zbudowano w czasie, gdy proboszczem parafii był ks. Alfred Gumprecht, czyli po 1912 roku.
żródło: