PL: Pod koniec roku 1938 roku jasnym było, że wojna z Niemcami jest nieunikniona. Hrabina Magdalena Łoś, żona komandora podporucznika Andrzeja Łosia szefa Służby Broni Podwodnej w Komendzie Portu Wojennego Gdynia-Oksywie, na zboczu rezydencji kazała zbudować nowoczesny, gazoszczelny, a co więcej prywatny schron. Budowę schronu w skarpie powierzyła inżynierowi górnictwa z Krakowa toteż obiekt powstał w technologii górniczej. Ukończono go w marcu 1939 roku.
Gdy wybuchła wojna, hrabiny prawdopodobnie nie było już w Gdyni. Wyjechała do Lublina, po drodze zabierając rodzinę siostry męża. Podróżowała swoim samochodem marki Steyer, który sama prowadziła. Pomimo zagrożenia sowieckiego udało się jej 19 września przejechać granicę węgierską koło Jeremcza (okolice Kołomyi). Następnie przez Jugosławię dotarła do Włoch. W maju 1940 roku, małżeństwo Łosiów odpłynęło z Anglii do Brazylii. Andrzej Łoś został właścicielem fabryki w Sao Paolo. Po wojnie nie wrócili już do Polski. Nie mieli dzieci. Komandor Łoś umarł w 1960 roku. Hrabina Magdalena zakończyła życie w Kurytybie, 15 września 1987 roku.
Schron posiada dwa wejścia, z których jedno jest obecnie przysypane. Obiekt dysponował niezależnym ogrzewaniem i latryną. Bunkier rozpoczyna się od długiego, wąskiego tunelu, na którego końcu po prawej stronie jest ściana i około 3-4 metrowa dziura, która niegdyś była podobno zejściem na niższy poziom. Po lewej stronie umiejscowiona jest sala główna, wielkości około 3m x 6m. Komora ma betonową podłogę, na której pierwotnie ułożono deski. Do dziś we wnętrzu zachowały się ślady po mocowaniu prycz dla dziewięciu osób. Następnie znajdujemy korytarzyk oraz małą wnękę, która była chyba drugim korytarzem. Dalej długi pnący się w górę w stronę morza korytarz ze ślepymi wejściami po bokach, który kończy się przysypanymi drzwiami. Miłego zwiedzania!! :)
Do schronu można wejść, co zalecamy, niestety nie jest to najpiękniejsze z miejsc. Wiadomo, opuszczony obiekt niszczeje i jest eksplorowany głównie przez młodzież i pijaczków w wiadomym celu. Wewnątrz znajduje się trochę śmieci, jakieś stare fotele i krzesła. Niektóre elementy "dekoracji" kojarzą się ze scenografią z taniego horroru. Wycieczka w głąb może pozostać na długo w pamięci dziecka, dlatego kesza umieściliśmy tak, aby można go było podjąć nie wchodząc do środka.
Sprzed wejścia do schronu rozpościera się ładny widok
EN:At the end of 1938 it was clear that the war with Germany was inevitable. Countess Magdalena Łoś, wife of Lieutenant Commander Andzej Łoś head of the Service of Underwater Weapons Headquarters in Naval Port Gdynia Oksywie, told to build a modern, gas-tight, private bunker on a hillside of their mansion. The construction of the shelter was entrusted to mining engineer from Krakow so the object was created in mining technology. It was completed in March 1939. When war broke out, the Countess was no longer in Gdynia. She went to Lublin and on her way she took the family of her husband's sister. She traveled to Lublin in her own car Steyer. Despite the threat of the Soviet invasion at September 19 she managed to cross the Hungarian border near Jeremcza (around Kołomyja). Via Yugoslavia she reached Italy. In May 1940, She and her husband move from England to Brazil. Andrzej Łoś became the owner of the factory in Sao Paolo. After the war they did not return to the Poland. They had no children. Commander Łoś died in 1960. Countess Magdalena ended died September 15 in 1987 in Curitiba.
The shelter has two entrances, one is now buried. The object had an independent heating and a latrine. Bunker begins with a long, narrow tunnel at the end, on the right side there is a wall and about 3-4 meter deep hole which once was supposed to descend to a lower level. On the left side the main hall is located, it's about the size of 3m x 6m. The chamber has a concrete floor on which originally wooden boards was lined. To this day, there are traces of the mounting bunks for nine people. Further we find a corridor and a small cavity that was probably another corridor next there is a long creeping up toward the sea corridor with blind entrances on the sides, which ends with buried door. Have a nice visit !! :) The shelter can be accessed, which we recommend, unfortunately this is not the nicest of places. As any abandoned and decaying object it is explored mainly by young people and. Inside there are some old chairs and armchairs. Some elements of the "decoration" looks like taken from horror movie. Trip can remain long in the memory of the children and that is why cache is placed so that it can be grabbed without going inside.