 |
Julian Tuwim
(ur. 13 września 1896 w Łodzi - zm. 27 grudnia 1953)
Poeta, pisarz, tłumacz, autor tekstów piosenek, skeczy i wodewili. Współzałożyciel kabaretu literackiego „Pod Picadorem” i grupy poetyckiej „Skamander”. Autor popularnych wierszy dla dzieci, takich jak „Lokomotywa”, „Pan Hilary”, „Słoń Trąbalski” czy „Rzepka”. Twórca takich „Hitów” jak „Miłość ci wszystko wybaczy”, „Wspomnienie”, „Życie moje”. Spod jego pióra wyszły również „Kwiaty polskie” i „Bal w operze”.
Tuwim interesował się nie tylko językiem, ale również przyrodą, astronomią i magią - o mały włos nie wysadził kamienicy przy ulicy Struga 40 w Łodzi podczas jednego z eksperymentów. Na pamiątkowej tablicy umieszczonej na owej kamienicy możemy przeczytać "Syn robotniczej Łodzi".
Zapraszamy do Łodzi: na ławeczkę Tuwima, na naszą tuwimową trasę i do wierszy odkrywanych ponownie lub po raz pierwszy...
|
"Mieszkańcy"
Straszne mieszkania. W strasznych mieszkaniach
Strasznie mieszkają straszni mieszczanie.
Pleśnią i kopciem pełznie po ścianach
Zgroza zimowa, ciemne konanie.
Od rana bełkot. Bełkocą, bredzą,
Że deszcz, że drogo, że to, że tamto.
Trochę pochodzą, trochę posiedzą,
I wszystko widmo. I wszystko fantom.
Sprawdzą godzinę, sprawdzą kieszenie,
Krawacik musną, klapy obciągną
I godnym krokiem z mieszkań - na ziemię,
Taką wiadomą, taką okrągłą.
I oto idą, zapięci szczelnie,
Patrzą na prawo, patrzą na lewo.
A patrząc - widzą wszystko oddzielnie
Że dom... że Stasiek... że koń... że drzewo...
Jak ciasto biorą gazety w palce
I żują, żują na papkę pulchną,
Aż papierowym wzdęte zakalcem,
Wypchane głowy grubo im puchną.
I znowu mówią, że Ford... że kino...
Że Bóg... że Rosja... radio, sport, wojna...
Warstwami rośnie brednia potworna,
I w dżungli zdarzeń widmami płyną.
Głowę rozdętą i coraz cięższą
Ku wieczorowi ślepo zwieszają.
Pod łóżka włażą, złodzieja węszą,
Łbem o nocniki chłodne trącając.
I znowu sprawdzą kieszonki, kwitki,
Spodnie na tyłkach zacerowane,
Własność wielebną, święte nabytki,
Swoje, wyłączne, zapracowane.
Potem się modlą: "od nagłej śmierci...
...od wojny... głodu... odpoczywanie"
I zasypiają z mordą na piersi
W strasznych mieszkaniach straszni mieszczanie.
1919r.
Miejsce
Ulica Dzielna 50 (dziś Narutowicza 56) to kolejny adres Tuwimów. Zamieszkali tu latem 1914 roku, tuż po wybuchu pierwszej wojny światowej i pozostali do 1917 roku. Ciotka poety wspominała: Wybuch wojny zastał Julka i siostrę w Inowłodzu, skąd też natychmiast wrócili do Łodzi; zajechali już nie na Andrzeja 40, lecz na ulicę Dzielną, dokąd przeprowadzili się rodzice.
Na te lata przypadają początki aktywności Tuwima na scenach kabaretowych, m.in. na deskach "Urania" wystawił swoją pierwszą rewię, w której szydził z dorobkiewiczów i wyzyskiwaczy. Zamieszczał również utwory satyryczne w "Śmiechu" i wiersze w "Nowym Kurierze Łódzkim". W 1916 roku wyjechał do Warszawy na studia, jednak wciąż do Łodzi powracał.
W skrytce logbook i minicertyfikat dla pierwszego znalazcy. BRAK OŁÓWKA!
Kilka kroków od opisywanej kamienicy znajduje się budynek Collegium Anatomicum, obecnie należący do Uniwersytetu Medycznego. Pierwotnie pełnił funkcję Przytułku dla Starców i Kalek Łódzkiego Chrześcijańskiego Towarzystwa Dobroczynności. Towarzystwo powstało w 1877 roku - w założeniu uczestniczył m.in. Ludwik Grohman, a wieloletnim prezesem był Juliusz Kunitzer. Pomagało ono najbiedniejszym mieszkańcom naszego miasta. Po kilku latach działalności zakupili teren przy Dzielnej 52 (obecnie Narutowicza 60) pod budowę budynku. Projekt powstał w 1884 roku, a przytułek otworzono w 1897. Jest to jeden z ciekawszych gmachów w Łodzi. Po wojnie budynek przeszedł na własność tworzonej od podstaw Akademii Medycznej (obecnie Uniwersytet Medyczny).
Seria
Skrytka jest częścią serii Śladami Tuwima grupy GeoŁódź (znajdź nas na facebooku :). W części keszy znajdziesz wskazówki do kesza finałowego - Rzepka | Tuwim #20. Nie zapomnij zapisać!
Dodatkowo jeżeli zbierzesz 12 z 20 keszy serii uzyskasz prawo do używania logo serii w swoim profilu:
Skrytka powstała przy pomocy książki "Łódź Juliana Tuwima. Łódzkie korzenie poety" Ryszarda Bonisławskiego.
